Vrijdagochtend 16-09 ben ik om 5 uur opgestaan, na een stevig ontbijt en na de rest van mijn spullen ingepakt te hebben sprong ik om 6 uur op mijn fiets richting zzo. Ik had via Airb&b accommodatie geboekt in Hongseong maar wist niet precies hoe ver dat was: zeker 120 km . De eerste 2 uurtjes schoten prima op ondanks dat het inmiddels flink was gaan regenen. Mijn horloge-compas gaf aan dat ik toch veel meer oost moest gaan aanhouden. Ik herinnerde van de kaart dat in dit gedeelte weinig steden of dorpen waren, waarop ik me kon oriënteren. Ik draaide bij maar na een km of wat bleek dat ik toch nog wat meer naar het oosten moest. De weg dwong me nog wat verder oost, ik had geen keus, ik dacht nog dat corrigeer ik wel. En verdorie zo’n 90 minuten later stond ik op een punt waar ik eerder was geweest: Ik hand een rondje van zo’n 35 a 40 km voor janlul getrapt, conclusie: waardeloos kompas.

Vanaf dat moment moest ik wel op Maps.Me gaan rijden. Maar maps.me neemt zoveel stroom dat na 1,2 uur de accu van je mobiel leeg is, gelukkig heb ik altijd een oplaatadapter (tot 2 x 100% bijladen) bij me, dat maakt totaal ongeveer 4 uur stroom. Dat is dus te weinig, oplossing: op rechte wegen (i.m.g. zuidwaarts) herkenbaar door een nummer (de grote wegen hebben nummers) kun je de app vrij lang uitzetten. I.g.v ‘punten van onzekerheid’ zet ‘m even weer aan om de route scherp testellen.

Het terrein/de omgeving is niet spectaculair, weinig bos, glooiend heuvelachtig maar wel heel groen (na de regentijd). Het kan hier best wel subtropisch zijn maar dan verwacht je palmbomen en misschien velden met meloenen: niets van alles. Ik bevind me tussen de 38ste en 39ste breedte graad, dat is ter hoogte van Spanje het is hier warm minstens 25 graden maar de nachten koelen best wel af. Op de kaart van dit land wemelt het van de natuurparken, ik heb er ook een paar gezien, maar ik heb niet het idee dat de gem. Koreaan daar nou erg door geboeid raakt. Koreanen zijn, denk ik, huiselijke types (lonely planet). Korea, ter grootte van Portugal, heeft 51 miljoen inwoners, de meeste mensen wonen in de grote steden. Daar zie je gigantisch veel grote woonflat(toren)-gebouwen. Zelfs stadjes ter grote van bv Steenwijk hebben van die woontorens, de Koreaan is klaarblijkelijk best bereid zo te wonen i.t.t wij Nederlanders.

De tocht, zo bleek, verliep minder voorspoedig dan ik had ingeschat en om 15:00 uur na een paar stops (k’werd moe, moest eten en drinken) drong het tot me door dat ik Hongseong niet zou halen. Ik richtte me dus maar op de wel haalbare (om 18:30 is het hier al donker) stad: Cheonan, maar dan moest ik wel ergens internet op om dat door te geven op de al geboekte plaats. Op een van de stops kon ik mijn mailtje versturen, daar trof ik een Koreaanse fietser die me geïnteresseerd aansprak en me aanbood een uurtje richting Cheonan te gidsen: Lekker blik op oneindig en volgen maar die brede banden (hij reed een mountainbike met woestijncrossbanden (ongeveer 18cm breed: zie foto). Om klokslag 18:00 uur reed ik bij schemer Cheonan binnen en kreeg bij het eerste de beste tankstation een prima guesthouse tip. Voor 12 Euro sliep ik in een kamertje van 3 bij 2 met bed, koelkast en tv. Die avond at ik voor het eerst een echt Koreaans gerecht zittend op de grond aan een lage tafel (net als toen in Japan) verorberd. Sommige bijgerechten zijn erg scherp en het is dus een beproeving al het bestelde op te eten: hetgeen op zich, weer nodig is om de maag genoeg gevuld te krijgen voor de benodigde energie.

De zondagochtend is ideaal voor het verlaten van een grote stad: zeer rustig op de weg en ik hield makkelijk overzicht over de op Googlemaps uitgezochte route naar de grote weg (nr 21) richting Asan, Yesan en uiteindelijk Hongseong, die dag slechts 65 km. Deze 65 km waren voor het gevoel echter even zwaar als de 150 km van de dag ervoor want (oorzaak nieuwe fietsbroek) een opengegane fikse blaar op mijn rechter konthelft was verdomd pijnlijk. De ervaring leert dat zoiets 4 dagen ‘niet fietsen wordt’. In dit geval is dat geen straf want het Rb&b-huis bleek een riante oude gerestaureerde bungalow te zijn in een bungalow-park aan de rand van de stad. Kortom: het is hier zeer goed vertoeven voor weinig geld. De plek wordt gerund door 2 jonge ondernemende Koreanen met zo te zien aardig wat geld. Op een handige manier hebben ze een deal gesloten met de gemeente en is met veel subsidie de boel hier opgeknapt voor het onderbrengen van touristen, vooral Koreanen zelf, ik ben de eerste buitenlander. De subsidie is in het kader van het promoten van ‘de stad als trekpleister voor meer tourisme’. Vier dagen vakantie waarin ik vrij veel vooral jonge Koreanen heb ontmoet, afwisselend uit en ‘thuis’ (prima koken een goed geoutilleerde keuken) heb gegeten.

Vrijdagochtend 23-09, 8:00 uur ben ik met een fiets-fris-achterwerk vertrokken naar Jeongju. Het plan was bij Boryeong naar de kust/het strand te gaan en daar een nachtje door te brengen, echter de kustplaats, die er nogal duur en decadent uitzag, was bijna helemaal uitgestorven: door- fietsen-dan-maar. Zodoende werd het helaas weer een lange fietsdag (150 km), normaal kan ik zo’n afstand vrij goed aan maar met mijn huidige (broei-schuur) fietsbroek wordt mijn zitvlak-huid na zo’n 100 km beurs.

Om 18:00 uur heb ik ingecheckt in een Jjimjilbang=een traditionele Spa/sauna. Ik had er, als getipte goedkope slaapplaats, ergens onderweg van gehoord. Mensen dit is iets geweldigs: Het zijn, vaak 3 verdiepingen grootte gebouwen met heet-en koudwaterbaden, saunas, gyms, een eetzaal (goekoop voedsel) een zonne-terras en bars. Eenmaal betaald krijg je een magneet-sleutel-armband ter bediening van je locker en ontgrendeling van deuren tussen ruimtes. Het mooiste van alles is dat er zolang binnen kunt blijven als je wilt. ik vind een nacht, een dag, en een nacht hier in Jeongju wel genoeg. Mensen dit is het voor nu, maandag ga naar Gwangwan

Groet

P.S.

Het volgende moet ik nog even kwijt:

Wat hier (wat mij tot nu toe opvalt) ontbreekt is: Er zijn geen vogels, geen katten (zou er verband zijn!?), er liggen geen dode beesten langs de weg, geen geluidsoverlast, weinig of geen stank, geen full-elektrische auto’s (wel slechts enkele hybrides), er wordt geen afval gescheiden (er is kennelijk geen echt milieu-beleid!!?), je ziet nergens paarden, nergens heb ik politie en/of militairen op straat gezien.