Tainan is een grote stad maar de city is duidelijk oud en historisch, vrijwel alleen laagbouw met daarom heen een grote naar alle kanten uitdijende nieuwe-hoogbouw-stad. De meest westers gelegen wijk is Anping. Anping is historisch zeer interessant omdat deze wijk, toen nog veel kleiner, het haven en handels gebied was dat jaren in bezit is geweest van de Nederlanders. Het toenmalige Formosa lag stategisch op de handels routes naar Japan en China en dit schiereilandje (Anping) bood de Nederlanders (Oost-Indië-Compagnie) een prachtige gelegenheid er een handelsfort te bouwen. Ik heb het ford en het er naast gelegen museum bezocht (zie foto's)

De volgende en laatste grote stad aan de westkust is Kaohsiung s’lands tweede stad, niet erg interessant meer een nuttige slaapplaats ter voorbereiding van de ‘doorsteek’ van west naar oost Taiwan. Ik heb daar alvast een treinkaartje gekocht om die doorsteek (door de bergen), middels diverse tunnels, per trein te doen. Eerst nog ongeveer 50 km relaxed gefietst, daarna die prachtige treinreis naar Taitung (was blij dat ik die reis niet hoefde te fietsen: zou echt te zwaar zijn geweest in de hitte).

Was tot nu toe fietsen in Taiwan maar zo..zo…dat veranderde als ‘een donderslag bij heldere hemel’: De oostkant is spectaculair mooi: Prachtige meerkleurige bergwanden links en rechts de helder blauwe oceaan, en geen hectisch gedoe meer op de weg. En vooral die vervloekte brommers zijn, op een lokaal brommer-boertje/boerinnetje na zo goed als verdwenen (zijn er in de stadjes nog wel volop, maar dat is te vermijden). Het fietsen is hier nu pas echt leuk geworden, wel meer berg-op-en-af maar dat doorbreekt de ééntonige tred, je ziet meer beestjes: vogels, wilde katten en zelfs aapjes. Je ruikt als het ware de flora, en bij iedere andere kleur een andere reuk. Mijn eerste overnachting was in Dulan: een klein dorpje, met een grote naam. Hier volgt een qoute uit Lonely Planet: This funky little village (??; D?lán) is the best spot along the east coast to base yourself for an extended stay. There's good food, a range of accommodation, and a boatload of interesting characters. You'll meet Taiwanese big-city kids who've dropped out of the rat race to open a guesthouse, expats who've done the same, artists who've set up studios in an abandoned sugar factory, and musicians who make the town buzz on weekends. Het was echt 2 dagen genieten.

Fietsen aan deze kant van het land vergt wel een strakkere planning: de afstanden tussen de mogelijke slaap-plaatsen zijn soms erg groot, dus moet je de optie 'trein' openhouden. Dulan - Hualien bijv. is 140 km en heb ik met een gerust hart kunnen doen: blik op de omgeving en om de 2 uur pauze met hapje en drankje. Overigens….die dag heeft mijn helm ‘het niet overleefd’ (zie foto’s) het volgende gebeurde: ik stopte voor een droogje en een natje aan de rechter zijde van de weg om over te steken en plots gleed mijn helm uit mijn zweterige hand en rolde de straat op onder een passerende auto: einde helm. (dag later vervangen door een exemplaar van het plaatselijke merk Giant). Hualien is best een grote stad, maar reuze gezellig omdat het geen hoogbouw heeft, en alles kleinschalig oogt. Ik heb hier 3 nachten geboekt in een hostel: hyper modern, 15 bedden verdeeld over 4 kamers (2 private rooms). Morgen vertrek ik voor een in mijn ogen ‘groot avontuur in de natuur’, ik ga naar het nationale natuurpark Taroko en ga daar slapen in de pastorie van een katholieke kerk.

?? ? ?? (zo schrijft men hier: de hartelijke groeten)